Salami

 

Lars har vert å handla. 

Då han kom ut  butikkdøra kom han på at han hadde gløymd salami!

Han satte i å gaula.

Både lenge og vel.

Litt i overkant spørr du meg.

Men han fekk det om han ville:

Gro i leligheten over butikken, orka ikkje høyra på dette rabalderet.

Så ho gjekk å kjøpte ikkje meir enn fem salamipakkar til Lars.

Eg har ein mistanke om at det heila var planlagt frå Lars si side.

For då han gjekk derifrå, etter å ha takka voldsomt naturlegvis,

hadde han eit lurt lite smil i ansiktet.

Han Lars, han Lars.

Han er ikkje til å skjøna seg på.

Tudeldu!